een abstracte vertaling van  cultuurhistorische bebouwing 
langs een oude landweg 

Een nieuwbouwwoning op bestaande landelijke lokatie van een voormalige tuinderswoning. De nieuw te bouwen woning moest dezelfde grootte van oppervlak en goothoogte hebben als de voormalige woning en op dezelfde plaats op het kavel worden neergezet. 
Ondanks deze strenge restricties is er een heel uniek huis gerealiseerd. In het ontwerp is met de eigenschappen van de cultuurhistorische karakteristieken gespeeld, met het doel om tot een eigentijdse landelijke architectuur te komen die het individuele karakter van zijn bewoner weergeeft.

In een later fase met een andere eigenaar is de woning  uitbreid en is het karakter van het hele huis versterkt, de architectonische hoofdvormen rechthoek, cirkel en driehoek zijn duidelijker aanwezig. De traditionele vormtaal -in een nieuwe samenstelling waardoor een eigentijds beeld wordt opgeroepen- zijn verder benadrukt.

Door de extra vierkante meters van de uitbouw is de circulatie in de woning
geoptimaliseerd. De extra trap draagt eraan bij dat je altijd van de ene ruimte kunt doorlopen naar de volgende. De relatie tussen boven en beneden, maar ook binnen en buiten, is verbeterd. Dit hangt samen met combinatie van het grote ronde raam en de vide er achter